Classic Car Show: ΦΙΛΠΑ - 10th Concours D' Elegance - 20/10/2013 (Φωτογραφίες - Μέρος 6ο + Σχολιασμός)

BEST OF THE PAST

2001: Ford V8 1937

2002: Ford Model A 1930

2006: Jaguar XK150 SE 1958                          

2007: Jaguar XK120 FHC 1951

2008: Mercedes Benz 300 1952

2009: Lotus Super Seven S2 1962

2011: Fiat Abarth 750 GT Doppia Gobba 1958

2012: Fiat Abarth 750 GT Record Monza 1959

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Class 911

Class A "GLORIOUS JAGUARS"

Class B "GLAMOROUS SUPERCARS"

Class C "SYBARITIC LIFESTYLE"

Class D "ENDANGERED SPECIES"

Class Moto

Special Awards

Καλύτερα Διατηρημένου

Ασυνήθιστος Σχεδιασμός

Καλύτερου Εσωτερικού

Καλύτερης Αποκατάστασης

Best Of Show

Best Of The Past

Σχόλια

 

   Με την ολοκλήρωση του αφιερώματος αυτού θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις που έχω σχετικές με τη διοργάνωση αυτή, καθώς και να μοιραστώ κάποιες ιδέες σχετικά με το πως θα μπορούσε να γίνει ακόμα ποιο ολοκληρωμένη. Ας ξεκινήσω λοιπόν:

 

- Δε θα σας κρύψω ότι φέτος πηγαίνοντας στην εκδήλωση αυτή είχα στο νου μου ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου θα έβλεπα μια Miura από κοντά. Οπότε όπως καταλαβαίνετε στο μυαλό μου το highlight της διοργάνωσης ήταν η Miura. Ήταν τουλάχιστον μέχρι που είδα τη Lusso παρκαρισμένη ακριβώς δίπλα της. Αμέσως απέκτησα ένα δίλημμα σχετικά με το ποιο θεωρώ ποιο όμορφο και εντυπωσιακό. Το ίδιο δίλημμα παρατήρησα ότι δημιουργήθηκε σε πολύ κόσμο. Lusso ή Miura? Miura ή Lusso. Δεν μπορώ να πω. Η Miura ήταν χαμηλή, εντυπωσιακή, βαμμένη σε ένα απίθανο funky πορτοκαλί χρώμα που τράβαγε τα βλέμματα (και λάτρευε την κάμερα) και γενικότερα ήταν ακριβώς ότι περίμενα. Από την άλλη όμως, το συγκεκριμένο Lusso ήταν απλά εκπληκτικό. Ο μαγικός χρωματικός συνδυασμός, η άριστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται και οι καταπληκτικές γραμμές με την οποία την την προίκισαν το studio pininfarina απλά μαγνήτιζαν τα βλέμματα. Για μένα λοιπόν η απάντηση είναι μία. Lusso...!

 

- Για μία ακόμα φορά αντιλήφθηκα ότι προτιμώ τις Ferrari που δεν είναι κόκκινες. Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου (και κάποιοι πιθανών θα αρχίσουν να τρυπάνε με βελόνες κάποιο κουκλάκι που θα μου μοιάζει) όμως ειλικρινά θεωρώ ότι στις περισσότερες κλασικές Ferrari ταιριάζουν πολύ περισσότερο άλλα χρώματα, όπως το μπλε μεταλλικό και το μολυβί. Γούστα είναι αυτά βέβαια, αλλά περιέργως, μέσα από συζητήσεις, κατάλαβα ότι δεν είμαι ο μόνος που έχει αυτήν την άποψη.

 

- Ένα από τα ελάχιστα προβλήματα που εντόπισα στην φετινή διοργάνωση ήταν ο κόσμος. Η προσέλευση ήταν τόσο μεγάλη, που σε κάποιες στιγμές νόμιζα ότι ήμουν στην περιφορά του επιτάφιου. Αυτό φυσικά όμως είναι και αυτό που επιζητούσαν οι διοργανωτές, αλλά και όλοι όσοι νοιαζόμαστε για τον χώρο του κλασικού αυτοκινήτου. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσει ακόμα περισσότερος κόσμος τον χώρο αυτό μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις (και όχι από κίτρινα ρεπορτάζ στεναχωρημένων υποτιθέμενων δημοσιογράφων/πολιτικών). Δυστυχώς όμως όταν το πλήθος είναι τόσο μεγάλο δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσει κάποιον ρυθμό και να θαυμάσει όλα τα οχήματα. Ειδικά όσοι φωτογράφιζαν αντιμετώπισαν αρκετά μεγάλο πρόβλημα, καθώς κάποια αυτοκίνητα είχαν μόνιμα κόσμο γύρω τους. Για αυτό λοιπόν θα πρότεινα μια λύση. Δε θα πρότεινα επ' ουδενί να αλλάξει η τοποθεσία ή να μειωθεί ο αριθμός των συμμετοχών. Όμως μία καλή λύση θα ήταν να τοποθετηθούν τα οχήματα σε μεγαλύτερες αποστάσεις το ένα από το άλλο. Έτσι και περισσότερος χώρος θα υπάρχει σε κάθε όχημα για να μπορεί να το θαυμάσει ο κόσμος, και δε θα "πνίγονται" τα οχήματα που βρίσκονται δίπλα σε δημοφιλή αυτοκίνητα.

 

- Βρήκα πολύ καλή ιδέα την ύπαρξη security που φρόντιζαν ώστε να μην προξενηθούν ζημιές στα αυτοκίνητα από τον κόσμο.

 

- Θα ήθελα να αναφέρω και μία ακόμα ιδέα που έχω. Εκτός από τα σπάνια, πολυτελή και πανάκριβα οχήματα που συνήθως συμμετέχουν σε αυτές τις εκδηλώσεις, κατά καιρούς εμφανίζονται και πιο ταπεινά μοντέλα, που όμως δεν έχουν στην πραγματικότητα πιθανότητες να διεκδικήσουν κάποια αξιόλογη θέση. Οπότε θεωρώ ότι θα ήταν ενδιαφέρουσα ιδέα η ύπαρξη μια κατηγορία μονάχα για τα αυτοκίνητα αυτής της κατηγορίας. Αυτοκίνητα όπως τα Fiat 127, τις Toyota Celica, τις Alfa Romeo Giulia κτλ. Φυσικά έχοντας αυστηρότερα κριτήρια ώστε να υπάρχει ένα χ αξιόλογο επίπεδο. Και γιατί αναφέρομαι σε αυτό στην τελική θα μου πείτε. Η απάντηση είναι απλή. Το να πάρεις και να αποκαταστήσεις ένα σπάνιο και ακριβό αυτοκίνητο είναι περισσότερο επένδυση. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δηλαδή κάποια στιγμή μπορείς να βγάλεις και κέρδος δηλαδή. Το να μπεις όμως στον κόπο να αποκαταστήσεις ένα αυτοκίνητο με μηδενική αξία, το οποίο δε θα σου δώσει ποτέ τα λεφτά σου πίσω, θεωρώ ότι θέλει κότσια. Σε αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν, που μπαίνουν στη διαδικασία να αποκαταστήσουν στην εντέλεια αυτοκίνητα που δεν έχουν χρηματική αξία, αλλά απλά ένα συναισθηματικό δέσιμο, το μόνο πράγμα που θα τους έδινε μία ηθική ικανοποίηση είναι να αναγνωριστεί η προσπάθεια τους αυτή και οι κόποι τους.

 

- Επίσης θεωρώ ότι θα είχε ενδιαφέρον για κάποιο από τα επόμενα Concours η ύπαρξη μιας κατηγορίας για προπολεμικά sportscar. Ευτυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά παραδείγματα σε αξιοζήλευτη κατάσταση που θα έκαναν τη δημιουργία μίας "κλάσης" δυνατή. Bugatti, Voison, Alfa Romeo, BMW, Mercedes, MG κτλ, θα είχαν την τιμητική τους, και θα ήταν πολύ ενδιαφέρον θέαμα πιστεύω για όλους.

 

- Τέλος θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήρια μου στην ΦΙΛΠΑ και στους ανθρώπους που δούλεψαν για την πραγματοποίηση του 10ου Concours D'Elegance. Το ότι αφιερώθηκαν πάρα πολλές ώρες για τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση της εκδήλωσης φάνηκε και πιστεύω ότι το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Χίλια Μπράβο τους αξίζουν και σαν Garage Stories τους ευχόμαστε να είναι πάντα άξιοι να διοργανώνουν εκδηλώσεις τέτοιου επιπέδου. Και του Χρόνου ακόμα καλύτερα.

 

 

   Για το κλείσιμο ακολουθούν φωτογραφίες από μερικές ακόμα γηραιές καλλονές, που το κοινό μπορούσε να θαυμάσει στα περίπτερα των χορηγών και στους περιβάλλοντες χώρους.