Το Garage Stories είναι ένα blog αφιερωμένο στα παλιά και στα κλασικά αυτοκίνητα. Για αυτό και ότι δημοσιεύουμε έχει να κάνει με αυτόν το χώρο και μόνο. Δυστυχώς όμως υπάρχουν καταστάσεις που απαιτούν να βγούμε λίγο από αυτή τη γραμμή. Το Σάββατο το βράδυ χάσαμε ένα φίλο, ένα νέο Καλό Παιδί.
Από εδώ:
"Την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο άφησε χθες το βράδυ ένας 17χρονος μοτοσικλετιστής, στον παραλιακό δρόμο της Μηχανιώνας.
Όπως γράφει το thousandnews η μηχανή που οδηγούσε ο 17χρονος, χτύπησε 80χρονο πεζό, ο οποίος έβγαινε από παρακείμενο κατάστημα.
Ο 17χρονος προσπάθησε να τον αποφύγει με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο της μηχανής και να χτυπήσει στα προστατευτικά κολονάκια του πεζοδρομίου.
Όπως γράφει το thousandnews η μηχανή που οδηγούσε ο 17χρονος, χτύπησε 80χρονο πεζό, ο οποίος έβγαινε από παρακείμενο κατάστημα.
Ο 17χρονος προσπάθησε να τον αποφύγει με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο της μηχανής και να χτυπήσει στα προστατευτικά κολονάκια του πεζοδρομίου.
Ο νεαρός δικυκλιστής τραυματίστηκε θανάσιμα ενώ ο 80χρονος ελαφρά..."
Ο Πάνος ήταν ένα πολύ Καλό Παιδί. Όταν χθες το πρωί έμαθα τα νέα, μόλις έφτασα στον χώρο όπου πραγματοποιούνταν το V-Day, δεν μπορούσα να αντιληφθώ ότι ο "μικρός" δεν είναι ποια δίπλα μας. Ήλπιζα ότι θα ερχόταν αργότερα με τον κολλητό του, τον Νικόλα, και θα μου έλεγε γελώντας "κ. Πρόδρομε την πάτησες πάλι...". Δυστυχώς όμως δεν ήταν ένα αστείο. Όταν πήρα απόφαση να γράψω για τον Πάνο ήθελα να αναφερθώ παντού και στα πάντα. Να καταραστώ τον υπαίτιο, να, να, να...
...τελικά μετά από ώριμη σκέψη αποφάσισα ότι τίποτα από όλα αυτά δεν έχει αξία ή νόημα. Για ένα λάθος, μία απροσεξία, ένα 18χρονο παιδί έχασε τη ζωή του. Ένα παιδί με όνειρα που δεν πρόλαβε να τα πραγματοποιήσει, και με μια ζωή που δεν τον άφησαν να ζήσει. Χαίρομαι που ήταν ένα παιδί δραστήριο. Που όσο ήταν κοντά μας δεν δίσταζε να δοκιμάζει και να περνάει καλά. Που ήταν γεμάτο όρεξη να μάθει και να φτιάξει και που τόλμαγε αυτά που εγώ τουλάχιστον δεν τα τόλμησα στην ηλικία του. Χαίρομαι που τον γνώρισα, έστω και για τον λίγο αυτό καιρό, χαίρομαι που κάναμε πλάκες μαζί, και χαίρομαι που όποτε ήθελε κάτι ήξερε ότι θα είμαι εκεί.
Για την ιστορία και μόνο θέλω να αναφέρω ότι ο Πανούλης είχε πάρει κάθε δυνατό μέσο προστασίας. Πάντα φόραγε κράνος, όπως και ειδικό μπουφάν. Δυστυχώς όμως χτύπησε σε τέτοιο σημείο που ούτε αυτά κατάφεραν να τον σώσουν. Για αυτό λοιπόν το μόνο που θέλω να πω είναι ΠΡΟΣΟΧΗ. Κυκλοφορεί Πολύ ΒΛΑΚΕΙΑ εκεί έξω.
Στο βίντεο αυτό έκανε για λίγα δευτερόλεπτα την εμφάνιση του ο Πανούλης. Στο τέλος, μαζί με τον Στέλιο και τα παιδιά που το δημιούργησαν. Τα ίδια παιδιά τράβηξαν και τις φωτογραφίες που χρησιμοποίησα εδώ, και που ήταν από τις τελευταίες όπου ανέβασε ο Πάνος στο λογαριασμό του FB του.
Τα συλλυπητήρια μου στους δικούς του ανθρώπους. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά ο Πάνος θα ήθελε να είστε καλά και να χαμογελάτε. Όπως θα το ήθελε και από όλους μας.
Καλό Ταξίδι Πάνο. Να ξέρεις ότι θα λείψεις σε πολύ κόσμο, και ότι άφησες μεγάλο κενό. Όχι μόνο σε εμάς, αλλά στον κόσμο όλο. Ένα Καλό Παιδί έφυγε.
Rest In Piece my friend.
Αδικο να χανεται μια ζωη τοσο νωρις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουραγιο στην οικογενεια και τους φιλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του.
Θα τον θυμόμαστε πάντα...