Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Abandoned: DeSoto Suburban DeLuxe 1950

   Ένας φίλος και αναγνώστης του Garage Stories, ο Γιώργος Νίκας θέλησε να μοιραστεί μαζί μας μία από τις "ανακαλύψεις" του. Μία γριά Αμερικάνα, που αφού δούλεψε σκληρά για αρκετές δεκαετίες στους κακοτράχαλους ελληνικούς δρόμους, πλέον ξεκουράζεται σε ένα χωριό της Ελλάδας. Το κείμενο που ακολουθεί, όπως και το φωτογραφικό υλικό, ανήκουν στον φίλο Γιώργο και μόνο. Καλή ανάγνωση εύχομαι, και να ξέρετε ότι το Garage Stories είναι ανοιχτό σε όλους τους λάτρεις των παλαιών/κλασικών αυτοκινήτων.
 
 
Ένα ταξί από το παρελθόν (του Γιώργου Νίκα)
 


 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0324_zps15060ca2.jpg

   Ένα πρωινό του Ιουλίου ανακάλυψα λίγο έξω από την γραφικότατη Κύμη, να βρίσκεται εγκαταλελειμμένο στην μοίρα του, ένα αρκετά σπάνιο (για τα ελληνικά δεδομένα) αυτοκίνητο.
 
   Πρόκειται για ένα DeSoto Suburban του 1950, το οποίο εκτελούσε τα καθήκοντα αγοραίου ταξί της περιοχής τις δεκαετίες του 1950-1970. Η σημαία βρίσκεται ακόμα στη θέση της. Παρότι αναζητήθηκε ο κάτοχος από τον υπογράφοντα, δεν έγινε δυνατή η εύρεση του τωρινού κατόχου του (καθώς ο αρχικός σίγουρα έχει μετοικήσει εις Κύριον), οπότε περισσότερες πληροφορίες για το ιστορικό του συγκεκριμένου αυτοκινήτου δεν ήταν δυνατό να βρεθούν.


 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0328_zps77c2238d.jpg

   Η DeSoto (1928-1961) αποτελούσε μία θυγατρική εταιρεία της Chrysler, μαζί με τις Plymouth, Dodge Imperial κ.α. και κατασκεύαζε κυρίως πιο πολυτελή μοντέλα, τα οποία απευθύνονταν σε ένα πιο premium οικονομικά κοινό. Λάθη στη διαχείριση από τη μητρική Chrysler ανάγκασαν την εταιρία να αναστείλει τις εμπορικές της δραστηριότητες το Νοέμβρη του 1960.
 
   Η DeSoto στην Ελλάδα αντιπροσωπευόταν από τους αδερφούς Σαρακάκη, όπως και τα υπόλοιπα brands της Chrysler (GS: Ψάχνοντας σε βιβλιογραφία και διαδίκτυο βρήκα ότι τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο την αντιπροσωπεία των Chrysler, Plymouth, DeSoto και Fargo την είχε η "ΕΛΛΑΣ" - Ανώνυμος Γενική Εταιρεία Αμερικάνικων Αυτοκινήτων. Ο Σαρακάκης φυσικά και είχε την αντιπροσωπεία του γκρουπ, αλλά δεν είμαι σίγουρος ως προς το πότε την απέκτησε.). Τα αυτοκίνητα της DeSoto ήταν αρκετά, έως πολύ, σπάνια. Τελευταία φορά που είδα DeSoto, ήταν ένα ΤΑΞΙ του 1958-1960 στην Αίγινα, το 1994.


 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0331_zpsa75f1b16.jpg

   Η συγκεκριμένη DeSoto είναι μία Suburban, το οποίο μοντέλο χαρακτηρίζονταν εξωτερικά από την πρωτοποθετημένη (ως extra εξοπλισμός) από το εργοστάσιο σχάρα οροφής, το τεράστιο μεταξόνιο (ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα) των 3,54 μέτρων και την οκταθέσια (ή εννιαθέσια κατά περίπτωση) διάταξη με δύο (ή τρία) μεσαία καθίσματα πρωτοποθετημένα από το εργοστάσιο (3+2+3 ή 3+3+3). Η δυνατότητα μεταφοράς τόσων πολλών επιβατών, καθώς και η προηγμένη τεχνολογία τους, έκανε τα αμερικάνικα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής να είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους επαγγελματίες οδηγούς.
 
   Από πλευράς κινητήρων το αυτοκίνητο εξοπλίζονταν από τον εξακύλινδρο σε σειρά κινητήρα των 3880 κ.ε. (ή 237 cu για τους αμερικανόφιλους) που απέδιδε 109 ίππους στις 3800 σ.α.λ.. Βέβαια με ένα απόβαρο σχεδόν δύο τόνων, κενού φορτίου, τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα ούτε στην εκκίνηση, ούτε στο φρενάρισμα (ταμπούρα σε όλους τους τροχούς). Οι νεότεροι δεν πρέπει να ξεχνούν πως τα δισκόφρενα εμφανίστηκαν στις αγωνιστικές Jaguar του 1955, ενώ σε αυτοκίνητα ευρείας παραγωγής τα συναντάμε από τα μέσα τις δεκαετίας του 1960 και μετά. Βάλτε στην εξίσωση και τις ανηφόρες της περιοχής και ο όρος ενεργητική ασφάλεια αποκτά άλλο νόημα...
 
   Από πλευράς εξοπλισμού η DeSoto εκείνη την εποχή είχε τρία επίπεδα: DeLuxe (βασικό), Custom (μεσαίο) και Powermaster (ανώτερο). Το εικονιζόμενο αυτοκίνητο ανήκει στο βασικό επίπεδο.
 


 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0327_zpsf9ac2191.jpg
 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0330_zps5884957c.jpg

   Αν και 63 ετών το αμάξωμα είναι σε πολύ καλή κατάσταση με περιορισμένα σαπίσματα και σχεδόν πουθενά δεν υπάρχουν διατρήσεις στη λαμαρίνα. Το εσωτερικό δείχνει πλήρες, με όλα του τα όργανα παρόντα (ακόμα και τα φλας που εγκαταστάθηκαν μεταγενέστερα) και η ταπετσαρία χρειάζεται ένα καλό ρετουσάρισμα. Ο κινητήρας δείχνει να είναι στη θέση του, αν και το αυτοκίνητο πρέπει να έχει να κινηθεί γύρω στα 20 χρόνια (GS: Το αυτοκίνητο μοιάζει να είναι αρκετά καλό, όμως έχει κάποιες ελλείψεις και μετατροπές. Η μάσκα που φοράει είναι από το μοντέλο του 1949, έχουν τοποθετηθεί μεταγενέστερα φλας, τα μπροστινά φανάρια είναι λάθος, οι ζάντες και η σχάρα είναι λάθος και λείπουν αρκετά από τα χρώμια στο πλάι του αυτοκινήτου. Επίσης όντας ΤΑΞΙ θεωρώ σχεδόν σίγουρο το να μη φοράει το εργοστασιακό μοτέρ του, αλλά κάποιο άλλο από Opel, Borgward, Ford ή Mercedes. Ελάχιστα αμερικάνικα γλιτώσαν από τις μετατροπές αυτές και προσωπικά δεν έχω δει κανένα πρώην ΤΑΞΙ που να μην την είχε υποστεί. Βέβαια μιλάμε για ένα πολύ σπάνιο αυτοκίνητο ακόμα και στο εξωτερικό, καθώς κυρίως δούλεψε ως ΤΑΞΙ, οπότε αξίζει ο κόπος και το χρήμα ώστε να επαναφέρει κάποιος αυτήν την κυρίας στην εργοστασιακή της κατάσταση.).
 
   Εύχομαι ολόψυχα να σωθεί και να το δούμε σε κάποια συγκέντρωση των DetroitCruisers στο μέλλον (GS: Από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί. Μακάρι να βρει ένα καλό σπιτικό αυτό το αυτοκίνητο.).


 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0325_zpsc459d74b.jpg
 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0326_zps316df0e9.jpg
 photo 1024_Chibrvbarbrvbar_Nu_-0329_zps6f27825f.jpg

What if...?

 photo 8513721518_e261d5bb8f_z_zps239d7d10.jpg
Πηγή εικόνας: http://www.flickr.com/photos/36340269@N06/8513721518/in/pool-desoto

5 σχόλια:

  1. Αυτό στην Αίγινα το θυμάμαι μιας και μεγάλωσα εκεί, μέχρι εκείνη την εποχή ηταν "αξιοθέατο" στους δρόμους της.Σιγουραεν φορούσε τον δικό του κινητήρα. Απο εκεί και μετά χάθηκε με τον θάνατο του ιδιοκτήτη και ο γιος που συνέχισε το επάγγελμα αγόρασε άλλο. Για κάμποσα χρόνια βρισκόταν σε ένα χωράφι κοντα στο σπίτι του ιδιοκτήτη δημιουργώντας ιδανικό σκηνικό φωτογράφισης εγκατελλειμένου αυτοκινήτου, κάποια στιγμή χάθηκε... Ποιος ξέρει αν θα υπάρχει ακόμα. Συγκεκριμένα ηταν το μοντέλο firedome.

    JDC

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οντως...αρκετά σπάνιο αυτοκίνητο!!!
    "Θηρίο"...με όλη τη σημασία της λέξης!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάνο δε λες τίποτα. Τα αμερικάνικα της εποχής (τέλη forties αρχές fifties) δεν ήταν τόσο μεγάλα όσο τα επόμενα. Αυτό όμως πρέπει να μπορεί να συγκριθεί με τα φτερουγάτα που ακολούθησαν.

    JDC για αυτό στην Αίγινα έχω ξανακούσει φήμες, αλλά δυστυχώς τίποτα άλλο. Κάποια στιγμή νομίζω ότι συζητάγαμε για αυτό και με τον Μάνο. Μακάρι να μάθουμε το τι έγινε.

    Πάνο πραγματικό θηρίο. Και παρότι το μοτέρ φαίνεται "λίγο" για τον όγκο και το βάρος του αυτοκινήτου αυτού, τελικά δεν ήταν. Σίγουρα δεν ξεκίναγε σαν dragster, αλλά κινούσε αρκετά καλά το βαρύ αμάξωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To συγκεκριμένο το έχω δει από κοντά. Δυστυχώς δεν είχα φωτ. μηχανή μαζί μου και μετά δε μου ξαναδόθηκε η ευκαιρία να περάσω από το σημείο. Πρέπει να είναι το ίδιο που κυκλοφορούσε κανονικά ως αγοραίο στη περιοχή ως τις αρχές των 90s. Εντυπωσιακό πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή