Για μία φορά ακόμα εύχομαι Καλή Χρονιά σε όλους.
Από μικρό παιδί που θυμάμαι τον εαυτό μου, ΠΑΝΤΑ αναζητούσα παλιά αυτοκίνητα. Όπου και αν πήγαινα (είτε οικογενειακώς, είτε με φίλους κτλ) ΠΑΝΤΑ σκάναρα τους δρόμους από όπου πέρναγα, και προσπαθούσα να εντοπίσω κρυμμένους θησαυρούς. Παρόλα αυτά όμως, ακόμα και σήμερα δεν έχω καταφέρει να πω ότι έχω καλύψει έναν δρόμο ή μία περιοχή και να είμαι 100% σίγουρος ότι έχω εντοπίσει τα ΠΑΝΤΑ. Και το παρακάτω αυτοκίνητο είναι ένα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα εκεί έξω κρυμμένα, και ότι πάντα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση.
Πριν από κάποια χρόνια, έπεσα πάνω σε αυτήν την Porsche 914. Ένα βροχερό πρωινό κινούμουν για λόγους εργασίας σε μία περιοχή της Ανατολικής Αττικής (την οποία υποτίθεται ήξερα από έξω, αλλά που ακόμα και σήμερα βρίσκω συνέχεια "καινούργια" ευρήματα), όταν ξαφνικά είδα στα δεξιά μου μία Αμερικάνα καλλονή. Αφενός όμως βιαζόμουν (λόγω της δουλειάς που ανέφερα), αφετέρου έριχνε καρέκλες, οπότε μετά το αρχικό σοκ συνέχισα κανονικά.
Μερικές μέρες μετά, με το που ξέκλεψα λίγο ελεύθερο χρόνο, αποφάσισα να πάω να ξαναδώ και να φωτογραφίσω την Αμερικάνα. Όπως και τελικά έκανα. Παρότι δυσκολεύτηκα να τη βρω (οι συνθήκες της πρώτης γνωριμίας μας δεν ήταν και ιδανικές, ώστε να θυμάμαι καλά τη διαδρομή), τελικά τη βρήκα. Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες, και την εξερεύνηση του χώρου που φιλοξενούσε και άλλα παλιά αυτοκίνητα (και με τα οποία πιθανών να ασχοληθούμε σε άλλες αναρτήσεις), αποφάσισα να προσπαθήσω να βρω τον ιδιοκτήτη των αυτοκινήτων. Με λίγη καλή θέληση (η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ εύκολο) βρήκα τον ιδιοκτήτη του συνεργείου που την φιλοξενούσε, και πιάσαμε τη κουβέντα σχετικά με τα παλιά και κλασικά αυτοκίνητα. Και ενώ η κουβέντα προσανατολίζονταν κυρίως στα αμερικάνικα αυτοκίνητα που πιθανών υπήρχαν ακόμα στην περιοχή, μου αναφέρει ότι ο ίδιος έχει και μία παλιά Porsche πεταμένη.
Κάπου εκεί, όντας δύσπιστος ως άνθρωπος, ξεκίνησα να ρωτάω διάφορα για αυτήν, μπας και βγάλω άκρη, καθώς εγώ δεν είχα δει καμία Porsche εκεί. Με την κουβέντα μου είπε τελικά ότι είχε μία 914/4, την οποία σκοπεύει κάποια στιγμή να αποκαταστήσει, και την οποία την έχει παρατημένη σε ένα χωράφι πίσω από αυτό που ήταν τα υπόλοιπα αυτοκίνητα. Μετά την απαραίτητη άδεια, καθώς και τις οδηγίες για να φτάσω εκεί, ξεκίνησα να πάω να δω με τα ίδια μου τα μάτια την Porsche.
Τελικά ο άνθρωπος ήταν κάτι παραπάνω από ειλικρινείς μαζί μου. Πίσω, σε ένα ρέμα, μαζί με 3-4 ακόμα αυτοκίνητα, βρίσκονταν μία Porsche. Μία 914, που δυστυχώς δεν ξέρω περισσότερες λεπτομέρειες. Πρόσβαση στο αριθμό πλαισίου δεν είχα, και οι γνώσεις μου γενικά σχετικά με τις Porsche είναι σε νηπιακό στάδιο. Από τα λίγα που μπόρεσα να ξεχωρίσω είναι ότι έχει κινητήρα με καρμπιρατέρ και όχι το σύστημα της Bosch, ότι τα καθίσματα ήτανε Recaro, φυσικά τους μεγάλους λαστιχένιους προφυλακτήρες (μάλλον αμερικάνικη έκδοση?) και τέλος ότι δεν φόραγε τις κλασικές fuchs, που έχω συνηθίσει στις Porsche (βέβαια αυτές που φόραγε είναι αυθεντικές και σωστές για 914).
Βέβαια ο χρόνος και οι καιρικές συνθήκες έχουν αφήσει τα σημάδια τους πάνω σε αυτήν την 914. Το εσωτερικό μοιάζει κατεστραμμένο από τον ήλιο, ενώ παντού υπάρχουν σκουριές και σαπίσματα. Τις 914 πάντα τις θεωρούσα πολύ σπάνια αυτοκίνητα. Για ένα περίεργο λόγο, για δεκαετίες είχα δει μονάχα μία στη ζωή μου, και αυτή σε συνεργείο για Porsche στη Ν. Ιωνία. Μονάχα τα τελευτά 6-7 χρόνια έπεσα σε κάποιες από αυτές. Τον τελευταίο καιρό δε έχω εντοπίσει τουλάχιστον άλλες 2-3 παρατημένες, οι οποίες θα μας απασχολήσουν σε επόμενη ανάρτηση σχετικά σύντομα.
Ας γυρίσουμε όμως σε αυτήν. Τη χαρά για την ανακάλυψη αυτή τη διαδέχτηκε η λύπη για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Αφού είδα ότι μπορούσα να δω, και τη φωτογράφισα, επέστρεψα στο χώρο όπου βρισκότανε ο ιδιοκτήτης της. Στην ερώτηση για το αν ενδιαφερότανε να την πουλήσει (όχι για μένα φυσικά, αλλά για κάνα δύο φίλους που ασχολούνται με αυτά τα ιδιαίτερα roadster) η απάντηση ήταν κατηγορηματικά αρνητική. Είχε σκοπό να την αποκαταστήσει με το γιο του, για να την ευχαριστηθεί ο δεύτερος όταν με το καλό πάρει το δίπλωμα.
Για το πως κατέληξε εκεί, την αλήθεια δεν την ξέρω. Ο ίδιος μου είπε μία ιστορία, που όμως είχε πολλά κενά για να την πιστέψω, οπότε και δε θεωρώ ότι αξίζει να την μοιραστώ μαζί σας. Όπως και να έχει η 914 βρέθηκε στα χέρια του, και περιμένει υπομονετικά να έρθει η ώρα της για να μπει στο χειρουργείο και να αφαιρέσει τα σημάδια του χρόνου. Έφυγα από εκεί εκστασιασμένος με τα ευρήματα μου. Ήτανε μία από τις πολύ καλές μέρες, που πλέον σπανίζουν. Συνεχίζω συχνά πυκνά να επισκέπτομαι τον άνθρωπο αυτό και να μαθαίνω τα νέα του, καθώς και το τι γίνεται με τα αυτοκίνητα. Ήδη ένα από αυτά που βρισκότανε στον χώρο μπροστά, την τελευταία φορά που είχα πάει ήταν σε τελικές φάσεις φινιρίσματος πριν το βάψιμο. Δυστυχώς όμως η ώρα της Porsche δεν έχει ακόμα φτάσει. Ελπίζω να έρθει όμως πριν να είναι πολύ αργά...
...αν δεν είναι ήδη.
What if...?
Πηγή εικόνας: http://www.cargurus.com/Cars/1970-Porsche-914-Pictures-c7869
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου