Το 1975 έγινε η παρουσίαση της τελευταίας γενιάς των σπορ roadster της Triumph, της σειράς TR. Μόνο που στην πραγματικότητα η τελευταία γενιά δεν ήταν roadster, αλλά coupe. Το TR7, που φορούσε έναν 8βάλβιδο 4κύλινδρο σε σειρά κινητήρα 1998κε. Εμφανισιακά δεν είχε καμία απολύτως συνέχεια με τον προκάτοχο του το TR6, καθώς είχε σφηνοειδές σχήμα, pop up φανάρια και πλαστικούς προφυλακτήρες.
Μόλις το 1979 βγήκε στην παραγωγή η roadster εκδοχή του TR7, και αυτή για την αμερικάνικη αγορά. Αυτό συνέβη γιατί εξαρχής αυτό το μοντέλο προορίζονταν για να πουληθεί κυρίως στην αμερικάνικη αγορά, δυστυχώς όμως το TR7 δεν τηρούσε τις αμερικάνικες προδιαγραφές ασφαλείας χωρίς την σκληρή οροφή. Για αυτό το λόγο με την εξέλιξη των υπόλοιπων εκδόσεων του μοντέλου, ξεκίνησε και η προσπάθεια ενίσχυσης της roadster εκδοχής. Το 1979 έγινε η επίσημη παρουσίαση του roadster στις ΗΠΑ και ένα χρόνο αργότερα ξεκίνησε η πώληση του στη Μ. Βρετανία.
Εδώ αξίζει να αναφέρω ότι προβλέπονταν να βγουν στην παραγωγή και άλλες εκδόσεις του TR7, με τον 16βάλβιδο κινητήρα του Dolomite, με fastback αμαξώματα, με μακρύτερο μεταξόνιο καθώς και με τον V8 της Rover. Τελικά μόνο η τελευταία βγήκε στην παραγωγή, με τον γνωστό αλουμινένιο V8 της Rover, το 1977 και κατασκευάστηκαν περίπου 2497 αυτοκίνητα τα οποία πουλήθηκαν κυρίως στις ΗΠΑ. Αυτά βέβαια δεν πουλήθηκαν ως TR7, αλλά ως TR8.
Το 1981 η παραγωγή των TR σταμάτησε, όπως και όλων των υπολοίπων μοντέλων της Triumph (Spitfire και Dolomite), και η Triumph έμεινε εν ενεργεία για 3 χρόνια ακόμα, μέχρι το 1984, παράγοντας ένα rebadge Honda, το Triumph Acclaim.
Συνολικά παρήχθησαν 143729 Triumph TR7-8, εκ των οποίων μόλις 28864 roadster (Με την ονομασία TR7 DropHead Coupe). Ένα από αυτά τα περίπου 29000 roadster βρέθηκε στην Αθήνα, μέσα σε μία μάντρα να περιμένει το τέλος του. Στις λαμαρίνες του είναι εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης που υπέστη, και δυστυχώς δεν υπήρχε περίπτωση σωτηρίας. Στην αντίληψη μου υπέπεσε σε μία βόλτα στην Πέτρου Ράλλη. Σε μία τοποθεσία που παρότι είχα περάσει πολλές φορές, ποτέ δεν το είχα προσέξει, κάτω από τα σκουπίδια που ήταν θαμμένο. Εκείνο το μεσημέρι όμως το είδα να ξεχωρίζει κάτω από μερικές παλέτες. Είναι πολύ κρίμα να βρίσκονται τέτοια αυτοκίνητα στα σκουπίδια και σε τόσο άσχημη κατάσταση. Το συγκεκριμένο δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον. Υπάρχουν όμως πολλά άλλα εκεί έξω που περιμένουν κάποιον να τα σώσει και να τα φροντίσει. Απλά αυτός θα πρέπει να φτάσει νωρίς, πριν ακόμα καταλήξουν άμορφες μάζες λαμαρίνας, όταν υπάρχουν ακόμα περιθώρια αποκατάστασης.
What if...?
Πηγή εικόνας: http://www.triumphexperience.com/registry/SATPV4182BA406654
